Ο Ρευματολόγος είναι ο γιατρός που ασχολείται με μη τραυματικές και χειρουργικές παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος.
Η ειδικότητα της ρευματολογίας ασχολείται με την πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση περισσοτέρων από 200 διαφορετικούς τύπους αρθρίτιδας και μυοσκελετικών διαταραχών, που είναι οι πιο συχνές αιτίες ανικανότητας/αναπηρίας στην κοινωνία.
Η αρθρίτιδα, δηλαδή η φλεγμονή της άρθρωσης,είναι κοινό σύμπτωμα των ρευματικών νοσημάτων όμως δεν είναι το μοναδικό χαρακτηριστικό των ρευματοπαθειών.
Εκτός από τις αρθρώσεις,τένοντες, μύς και τα οστά οι ρευματικές παθήσεις πολλές φορές παρουσιάζουν ευρύ φάσμα κλινικών εκδηλώσεων προσβάλλοντας σημαντικά όργανα του ανθρωπίνου σώματος ( καρδιά, ήπαρ, δέρμα,πνεύμονες,νεφρούς,νεύρα, μάτια, έντερο )
Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση μιας ρευματικής πάθησης μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις μακροχρόνιες επιπλοκές της ( απώλεια λειτουργικότητας και μόνιμες παραμορφώσεις).
Συνεπώς είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε ένα Ρευματολόγο εάν παρουσιάζετε συμπτώματα όπως :
- Πόνο ή πρήξιμο σε μια ή περισσότερες αρθρώσεις που δεν οφείλονται σε τραυματισμό.
- Δυσκολία στην κίνηση ή δυσκαμψία κυρίως τις πρωινές ώρες.
- Πόνος στους μυς ( με ή χωρις μυική αδυναμία ) ή τα οστά.
- Χρόνιο πόνο στη μέση ή τη λεκάνη που βελτιώνεται με την κίνηση.
- Αρθρίτιδα που συνοδεύεται από εξάνθημα στο δέρμα.
- Αρθρίτιδα που συνοδεύεται από ξηροφθαλμία/ξηροστομία.
- Αλλαγή του χρώματος των δακτύλων με την έκθεση στο κρύο.
Τα άτομα που προσβάλλονται μπορεί να είναι γυναίκες ή άνδρες σε οποιαδήποτε ηλικιακή ομάδα, ανάλογα με τη φύση του νοσήματος.
Είναι λάθος η εντύπωση ότι τα Ρευματικά νοσήματα αφορούν κυρίως τους ηλικιωμένους.Αντιθέτως παθήσεις όπως οι Οροαρνητικές Σπονδυλαρθρίτιδες ή ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος συναντώνται πιο συχνά σε νεαρά άτομα.
Η διάγνωση ενός ρευματικού νοσήματος γίνεται μετά από την εκτίμηση της συνολικής κλινικής εικόνας του ασθενούς,του εργαστηριακού ( αιματολογικού και ανοσολογικού ) ελέγχου καθώς και των απεικονιστικών ευρημάτων ( ακτινογραφίες, αξονικές-μαγνητικές τομογραφίες, υπέρηχοι ).Θα πρέπει να τονιστεί, όσον αφορά τον ανοσολογικό έλεγχο, ότι η παρουσία και μόνο κάποιων αντισωμάτων δεν αποτελεί κριτήριο νόσου.
Βάση κάθε επιτυχημένης θεραπείας αποτελούν η έγκαιρη διάγνωση και η πρώιμη αντιμετώπιση πριν εμφανιστούν μόνιμες βλάβες.
Η θεραπευτική προσέγγιση κάθε ασθενούς είναι εξατομικευμένη βάση των συνοδών νοσημάτων και συνδυάζει την φαρμακευτική αγωγή, την φυσικοθεραπεία, την άσκηση, την σωστή διατροφή και πολλές φορές την ψυχολογική υποστήριξη.